Autor |
Wiadomo¶ć |
arka |
Wysłany: Sob 9:57, 09 Sie 2014 Temat postu: |
|
.
BEETHOVEN ZAMIAST TABLETKI
(Alina Konieczna, Głos Pomorza 25-27.03.1989)
Władysław Pitak, aktor, pedagog, logopeda. Postać znana w Koszalinie i województwie, barwna. Kiedy¶, w latach siedemdziesi±tych był bohaterem wielu artykułów prasowych. Potem znikn±ł z życia publicznego (...), by po jakim¶ czasie wcielić się w kolejn±, życiow± rolę.
- Czułem, że w tym, co chciałem robić, powinien być nie tylko aspekt estetyczny, ale i terapeutyczny - wspomina dzi¶.
Po przerwie pojawił się w sanatoriach. Tym razem jednak nie jako aktor, kabareciarz, wodzirej, który robi wszystko, żeby spodobać się widzom, żeby ich zdobyć. Teraz wyszedł do nich jako człowiek, którego oni - tak uważał - potrzebuj±. Jak sam mówi - nie eksponował siebie, starał się być raczej lustrem, koleg±, reżyserem
http://logos.dt.pl/muzyka04/
.
|
|
|
Go¶ć |
Wysłany: Czw 21:37, 07 Lut 2013 Temat postu: |
|
Walery Wysocki jest uważany za wybitnego propagatora prawidłowej techniki ¶piewu.
Jego zasady sprowadzaj±ce się do tezy, że ¶piew jest przedłużon± mow±, za¶ mowa skróconym ¶piewem, można uznać za podwaliny współczesnej szkoły techniki wokalnej.
To czym jest technika ¶piewu wg Wysockiego opisuje żartobliwy wierszyk jego autorstwa:
Kto chce ¶piewać prawidłowo,
niech wymawia każde słowo,
między językiem a zębami,
wyraĽnymi sylabami.
Niechaj gardła nie forsuje,
a głos w ustach konserwuje.
Niech udaje, że wci±ż ziewa,
a ustami mówi...¶piewa!
Na technikę ¶piewu składa się więc zarówno dykcja, prawidłowa emisja, prawidłowe oddychanie (tzw. podparcie oddechowe), warstwa muzyczna wykonywanego utworu oraz indywidualne cechy każdego artysty daj±ce ostateczny efekt prawidłowego |
|
|
Go¶ć |
Wysłany: Czw 21:35, 07 Lut 2013 Temat postu: |
|
Techniki ¶piewu
Istnieje wiele rozmaitych metod ¶piewu. Niektóre z nich to:
· bel canto;
· Speech Level Singing (wywodz±cy się bezpo¶rednio z bel canto);
· belting (technika stosowana we współczesnym musicalu; polega na sztucznym podwyższeniu granicy rejestru piersiowego, by nadać wyższym dĽwiękom skali głosowej charakterystyczn± barwę).
¦piewanie na wysokim amatorskim b±dĽ profesjonalnym poziomie wymaga wielu regularnych ćwiczeń i zawsze nauczyciela, który obiektywnie ocenia zarówno głos, jak i wskazuje błędy techniczne i brzmieniowe, których ¶piewaj±cy nie jest w stanie obiektywnie ocenić.
¦piewaj±cy subiektywnie może błędnie ocenić barwę, brzmienie, sposób emisji, co wynika z czysto fizycznej i akustycznej kwestii słyszenia samego siebie, podobnej do np. efektu Dopplera (dĽwięk oddalony/odbity wydaje się niższy lub wyższy). ¦piewak ze słuchem absolutnym jest w stanie ¶piewać pod dĽwiękiem lub nad dĽwiękiem (nieczysto) z powodu błędnego punktu odniesienia, jakim jest blisko¶ć aparatu słuchowego i emisyjnego strun głosowych. Dopiero ustawienie czyli impostacja głosu – techniczna, mechaniczna korekcja odruchów i wpojenie sobie techniki daje efekt czystego dĽwięku o prawidłowej wysoko¶ci słyszalnego u odbiorcy oddalonego kilkana¶cie metrów od ¶piewaka.
To wła¶nie ta fala dĽwiękowa wybrzmiewaj±ca w oddali jest zagłuszana przez bezpo¶redni± słyszalno¶ć dĽwięku emitowanego w nagło¶ni ¶piewaka.
Technika ¶piewu polega więc na stosowaniu reguł emisji dostosowanych indywidualnie do każdego głosu. Dlatego też wysokiej klasy ¶piewacy maj± instruktora ¶piewu, będ±cego zawsze pierwszym słuchaczem i odbiorc± i trenuj± pod jego uchem przez cały czas trwania ich kariery.
St±d też ogromnie ważne jest utrzymanie nawet stałej wagi ciała (każda zmiana powoduje nagromadzenie się tkanki tłuszczowej również wokół strun głosowych i zmiana jałowego napięcia mię¶niowego), poziomu wilgotno¶ci strun, wyuczenia optymalnego sposobu emisji.
Wraz z naturaln± zmian± warunków fizjologicznych potrzebna jest nowa korekta techniki w konkretnym okresie. Jest to podstawa utrzymania tzw. "postawionego" głosu w dobrej, niezmiennej formie.
W każdej kulturze czy historycznym europejskim o¶rodku operowym istniały różne szkoły ¶piewu, tj. metodyka nauki prawidłowej techniki i szczegółowe nakre¶lenie jak powinien brzmieć głos. Np. włoska szkoła ¶piewu uznawana dzisiaj za jedn± z najlepszych, różni się znacz±co od np. szkoły rosyjskiej charakteryzuj±cej się wszechobecnym wibratem w odróżnieniu od szkoły włoskiej, gdzie nacisk kładzie się na legato, sotto voce i utrzymanie wysoko¶ci dĽwięku z jak najmniejszym odchyleniem częstotliwo¶ci wybrzmiewania w trakcie jego emisji.
Zupełnie odmienn± jest szkoła niemiecka, która zdominowana dziełami operowymi choćby Wagnera, kładzie nacisk na naturalizm wykonawczy (weryzm), dramatyzm i prymat słowa nad melodi±, niż na bel canto. W obecnym czasie można uznać, że szkoły te w sposób naturalny zmieszały swoje najlepsze cechy i wytworzył się standard tzw. szkoły europejskiej techniki ¶piewu.
Jak w każdej dziedzinie, tak i w ¶piewie na przestrzeni dziesięcioleci zmieniały się standardy techniki wokalnej uznawane za prawidłowe. I tak np. w czasach słynnych tenorów Mario Lanzy czy np. Caruso lub Di Stefano (na którym wzorował się póĽniej Pavarotti) byli oni wzorami, dzisiaj ¶piewanie w ten sam sposób uchodzi za nieprawidłowe. |
|
|
Go¶ć |
Wysłany: Czw 21:33, 07 Lut 2013 Temat postu: |
|
Rejestry głosu
Wyróżniamy kilka rejestrów głosu, w tym główne: rejestr piersiowy, rejestr głowowy i rejestr gwizdkowy. ¦piew na niedomkniętych strunach głosowych to falset. Głos Ľle ustawiony, produkuj±cy dĽwięki o błędnej częstotliwo¶ci (wysoko¶ci) jest głosem fałszywym. Zobacz dĽwięk fałszywy.
(WIKIPEDIA) |
|
|
Go¶ć |
Wysłany: Czw 21:32, 07 Lut 2013 Temat postu: |
|
Klasyfikacja głosów
¦piewaków solowych klasyfikuje się na podstawie cech takich jak skala, barwa i siła głosu (tzw. wolumen) oraz dzieli na okre¶lone rodzaje głosów. ¦piewaka chóralnego klasyfikuje się na podstawie tych samych zasad, choć dominuj±cym kryterium poż±danym jest odpowiednia skala oraz stało¶ć barwy.
Na najwyższym profesjonalnym poziomie niezbędne jest, by ¶piewak stale ćwiczył, gdyż w przeciwnym wypadku skala jego głosu może ulec znacznemu obniżeniu, za¶ siła jego głosu, ulec pomniejszeniu. Z uwagi na fakt, iż ¶piew jest bardzo naturaln± czynno¶ci±, taki typ ci±głych ćwiczeń poza obszarem muzyki poważnej zwykle nie jest konieczny dla półprofesjonalnych wokalistów.
(WIKIPEDIA) |
|
|
Go¶ć |
Wysłany: Czw 20:59, 07 Lut 2013 Temat postu: |
|
Rodzaje ¶piewu
Wyróżnia się ¶piew utworów muzycznych z tekstem - ¶piew sylabiczny, melizmatyczny - oraz pozbawiony cech mowy - wokaliza. Natomiast ¶piew z zamkniętymi ustami to mormorando, często błędnie nazywany w jęz. polskim murmurandem.
¦piew może być nieformalny i wykonywany dla przyjemno¶ci, a także formalny, taki jak profesjonalny ¶piew na przedstawieniu, koncercie b±dĽ w studiu nagraniowym.
¦piew może być wykonywany w grupie, takiej jak chór, przy akompaniamencie instrumentów muzycznych, pełnej orkiestry lub zespołu. ¦piewanie bez akompaniamentu muzycznego nazywamy ¶piewem a cappella.
(wikipedia) |
|
|
Go¶ć |
Wysłany: Czw 20:58, 07 Lut 2013 Temat postu: Każda osoba potrafi±ca mówić potrafi też ¶piewać |
|
¦piew – czynno¶ć polegaj±ca na wytwarzaniu dĽwięków o charakterze muzycznym za pomoc± głosu. Każda osoba potrafi±ca mówić potrafi też ¶piewać, ponieważ ¶piew pod wieloma względami jest jedynie form± przedłużonej mowy.
WIKIPEDIA |
|
|