 Wysłany: Sob 16:14, 16 Lip 2011 Temat postu: |
|
| Wiem, co czujecie, kiedy cierpicie i nie macie pomocnej dłoni, która by mogła Was z tego wyciągnąć. Jeżeli oczywiście tego chcecie. Na początek zawsze powinno się stosować relaksację, po to, by móc ocenić obiektywnie swoją sytuację. Kosztuje to niewiele, a przynosi wymierne efekty w postaci spokoju i chęci do podejmowania decyzji, żeby być zdrowym.
Posiadam takie nagrania relaksacyjne od Towarzystwa LOGOS, polecam je wszystkim znerwicowanym. Są to: Relaksacja według Jacobsona, Trening autogenny Schultza, a dla bardziej zaawansowanych w treningach - psychocybernetyka i medytacja. Płyty z ćwiczeniami są dostępne w Towarzystwie LOGOS ( http://www.logos.pomorze.pl/oferty ) e-mail : logos@logos.pomorze.pl Tel.94-340-60-06 |
|
| Wysłany: Czw 14:08, 08 Kwi 2010 Temat postu: |
|
| Logos i Władysław Pitak:
****POLECAM WSZYSTKIM**** Transakcja bezproblemowa *BŁYSKAWICZNA WYSYŁKA* - płyta dvd zgodna z opisem. Uczciwy i solidny kontrahent. Miło przeprowadzać takie transakcje. Dziękuję |
|
| Wysłany: Wto 22:33, 15 Gru 2009 Temat postu: TRENING AUTOGENNY dla DZIECI |
|
| TRENING AUTOGENNY SCHULTZA jest drugą, znaną techniką relaksacji. Opiera się on na działaniu autosugestii i wymaga umiejętności koncentracji umysłowej. Warunkiem jego skuteczności jest więc dojrzałość systemu nerwowego. Z tego względu nie jest stosowany wobec osób opóźnionych w rozwoju intelektualnym , z trudnościami w koncentracji czy objawami niepokoju ruchowego. Warto tu jednak odnotować próbę, jaką wykonała A. Polender stosując pewne elementy treningu autogennego w grupie dzieci w wieku przedszkolnym.
Ponieważ młodsze dzieci nie mają wglądu we własne stany psychiczne, ani też nie potrafią obserwować funkcjonowania swego organizmu, autorka postanowiła wykorzystać mechanizm identyfikacji i naśladownictwa w celu wywołania stanów organicznych. W tym celu zastąpiła oryginalną instrukcję specjalnie ułożoną bajeczką, w której duży nacisk położyła na nastrój spokoju oraz uczucie ciężkości i ciepła w kończynach. Polender uzyskała pozytywne rezultaty wśród dzieci od 4 roku życia. W mojej praktyce terapeutycznej z dziećmi w wieku 5-7 lat,, a także wśród dzieci w wieku 7-10 lat w sanatorium otolaryngologicznym SLONECZKO" w Kołobrzegu, przez wiele lat posługiwałem się tekstem stosowanym w Sanatorium Przeciwastmatycznym w Gdańsku-Oliwie. Do treningu zmontowałem podkład muzyczny składający się z onomatopeicznych fragmentów muzyki J.M.Jarre'a. Część I. Dzieci inscenizują grę, w której wcielają się w postaci wymieniane w bajce: "Pewnego razu Miś Uszatek poszedł na wycieczkę do lasu. Świeciło słonko, było ciepło i wesoło. W lesie spotkał swoich dobrych przyjaciół, z którymi zawsze się bawił. Porozmawiał z jeżem...., poskakał po łące z zajączkiem..., poganiał za wiewiórką..., pograł w piłkę z kangurkiem... Po wesołej zabawie Misiu poczuł się bardzo zmęczony i powędrował do domu." Część II. Wszystkie dzieci staja się Misiem Uszatkiem i kładą się na leżakach: "Mamusia czekała już na Misia Uszatka i przygotowała mu ciepłe i miękkie łóżeczko. Pomogła mu zdjąć ubranko i ułożyła do snu. W pokoju było cichutko, bo wszystkie zabawki już spały. - Misiu ułożył się wygodnie, zamknął oczka, rozprostował nóżki i rozluźnił rączki. Teraz Uszatek oddycha równo i spokojnie. Jest mu dobrze, przyjemnie i miękko. Leży Mis Uszatek i tak sobie myśli: Jest mi dobrze. Oddycham lekko, równo i spokojnie. Wszystkie zabawki teraz śpią. Za chwilę i ja zasnę. - Czuje, jak moja prawa ręka staje się ciężka. Jest już bardzo ciężka. Jest już tak ciężka jak duży kamień na drodze. Jest już tak ciężka, że nie mogę jej podnieść. - Czuję, jak moja lewa ręka staje się ciężka. Jest już bardzo ciężka. Jest już tak ciężka, jak duży kamień na drodze. Jest już tak ciężka, że nie mogę jej podnieść. - Oddycham lekko, równo i spokojnie. - Nóżki też są leniwe. - Najpierw prawa nóżka staje się ciężka, coraz cięższa. Jest już tak ciężka, że nie chce mi się nią ruszać. - Lewa nóżka staje się ciężka, coraz cięższa. Jest już tak ciężka, że nie chce mi się nią ruszać. - Głowa leży spokojnie. Czuje się dobrze. Jest bardzo cicho i spokojnie. - Oddycham lekko, równo i spokojnie. - Oddycham lekko. - Oddycham równo. - Oddycham spokojnie. - Czuję ciepło w rączkach i nóżkach. Coraz więcej ciepła. - Ciepło jest w brzuszku, całe ciało jest ciepłe, jak w ciepłej kąpieli. - Czuję się dobrze. - Jest mi przyjemnie i dobrze. - Sen zamyka mi oczka. Zasypiam , zasypiam. III Część. Pobudzenie i powrót do zabawy w rytmie skocznej muzyki: - Otwieram oczy. Czuje się jak po przebudzeniu z głębokiego i przyjemnego snu. - Podnoszę do góry ręce, przcciągam się. - Jestem wypoczęty i radosny. - Jest mi wesoło i biegam radośnie z innymi dziećmi... Opr. Władysław Pitak - logopeda, muzykoterapeuta |
|